korkunu tünediği karanlığın saçlarından sürüklendi
sonra herşey gayb..

daha hikâye kısmını okumadan başlığı görünce aklıma ilk gelen isim oldu Bukowski amcamız...ki severim kendisini...

ama ben sana "pis moruk" demeyeceğim naze:))

çok güzelsin vesselam...

ve sevgimdesin her zaman:))

şimdi herkes uyuyor
ama senin uyanman gerekiyor
geceyi yarar gibi
on vuruş sağa
onbeş sola
diğerlerini sabaha saklayalım

sabah uzun uzadıya yol şair .... tebrikler güzeldi..

düzgün bir bina gibi kaç katını atsam vitrini çökmedi...

seni öldürürken çok kan kaybettim

Üç aşağı beş yukarı aynıdır böööler
ama laci farkı
bir tünelde uyuyakalanları cimciklemek gibi..

Tebrikler

insanın içinde de kubik bir inşaat hali var..

şuuaraltı gizleri zahiri gerçekleri aynı anda..


neyse...sıkı bir içgörü..

selam ile.

Şiirinizi okuduğumda aklıma ilk gelen bir dostumun bir zamanlar "insanlar itibarlarının yitmeyeceğini bilseler bütün günahları sırayla işlerlerdi " dediği zaman " Gittiğin yabancı bir ülkenin yemeklerini tadar gibi,bilmediğin bir coğrafyaya hayretle bakıp resim çeker gibi" demiştim ve beraberce bir kaç dakika gülmüştük.
Söylediklerimizde değil düşündüklerimizdeki ortaklıklar,aynı görüntü ve zanlar sebep olmuştu gülmemize.
Bir de aklıma bizim oralarda "Hemşinliler " ile "lazlar" arasında ,anlatanına göre rolleri değişen eski "Han" öykülerinden biri geliyor.
Derler ki ,Lazlar Hemşin yaylalarına giderken akşam olur ve dağ köylerinin birinde yol kenarındaki büyük bir handa kalırlar.Yükler indirilir atlardan ,katırlardan. Han'ın büyük salonunda uzanır herkes,karma karışık.
Gece köşelerdeki çıralar söner ve uyur herkes.
Sabah olur Lazlar yola koyulur,arkadan bir Hemşinli bağırmaya başlar "Olooo duruuun bakayimmm bu gece ha bunda yanliş bi kari s....miş"...
Yanlışlıkla her şey olur demişti Düzceli bir düşünür arkadaşım. Düşünür derken "ara sıra" düşünürdü kendileri.
Şair olduğun konusunda kanaatim tam.
Yazılanların kalıcı ve virüs gibi bulaşıcı olduğunu düşününce "du bakalim ne olacak " diyorum.
Selam ve saygı benden.

Öfkesine bal süzen şaire...
Tebrikler.

Lacivert iğnelenmiş moruk...

mavi göğün gözleri göğercin
oturup avluda
yalnızlığı taşıyorum omuzlarımda
-yanık

rüzigar yelesini savurdu
bahçede madam despina
ve annem ateşin önünde
ellerinde turunç kabukları
reçellerle şarkı söyledi


sokakta oyunlar bitti gölgeler çekildi
çocukluğuna saklandı birkaç velet
as roi dame valet
kahvede yalnızlık demlendi
bir şeker yuvarlanırken
içim mavi kuş

bütün yapraklar önündeki ağacın
diplerine düşüyor
bıyıklı maria’nın yanından
bütün renkler bükülüyor
yeniden doğmak için









Mori Kız tarafından 2/6/2013 2:25:00 AM zamanında düzenlenmiştir.

Hadi bukowski bu sefer de sende içip, küfür edelim üç bir yana...

- dördüncüye ne oldu?

bu iyimiş,burada fötr şapkamı sıvazlıyorum.

poker desem değil,maça kızına da benzemiyo,zar at sen en iyisi....