suçlu kimbüyük bataklığın çürüyen ritmidir kuş çırpınışları mavi bir blues ölür avuçlarımda yalnız, derin hangi yöne esiyorsa rüzgar orada kurbağa ötüşüdür karanlığın dipleri gölgelerini alıp çoktan gider atlılar kalem silahşörleri de dar kapının yağmuru gücenir buluta en beyaz ışık yurtsuz bir trende siyaha dönüşür yol kenarında ağaçlar eğilir gözbebeklerimde bir mektup yakar kendini ucundan orada kırmızı balıklar ölür Aysu |