Işığı az gözlerdenbaktım ışığı az gözlerden çeliğin suyu az ışığın yeri dar özgür koşmuyor atlar geri geri iteleniyor aydınlık sular baktım ellerime hamur gibi nasıl yoğururum arı sularla hangi lâmba ışığı daha parlak dik yokuşta çıkarken merdivenleri merdivenlerin sürekli seyreliyor basamakları küçük adımım yetmiyor ileriye geçmeye en yüksek tepedeyken bakıyorum aşağısı derin uçurumlar ve.. vuruluyor yargı silâhı kendine doğrultan insanlar bütün yolları genişletin yakın bütün lâmbaları suları salın baktım ışığı az gözlerden bir yerlere toplanıyor insanlar yeni sloganlar bulmuşlar ayaklarını vurmuyorlar yere alkışlamıyorlar havaya kaldırdıkları pankartlarda yazıyor düşleri Nazik Gülünay |
Esenlik ve mutluluk dileklerimle selamlıyorum Gülünay şairim sizi. Kemal polat