Abartsak dedimabartsak dedim bir an şu yağan kar gibi lâpa lâpa yağsak ve gök üstümüze inermişce hızlı tersi dönmeden deniz’in yelkenler fora desek aşağılardan gördüğümüz kadar yukarlardan da görsek dünyamızı ne rezil ve ne kadar berbat düğümlenen ellerin çözülürlüğünü ertelemek bir çemberin içinde sürekli dönüp durmak atlamayı bilmemek yörüngemizden sanki gelsen ölüm gelecek peşinden öyle koşarayak gelsen tozlar yıldız taksa ardına suretin hafif kırmızıya çalsa kaç gezegen atlamış gibi bin bir at tur atarken kalbinde bütün durakları dolaşsan yeniden varmak için gül serptiğin durağa gelsen seni kovalayacak çoluk çocuk bu adam deli diye sanki elinde tef var, ayı oynatıyorsun bir çocuk burnunu çekerek ağlayacak baston sallayacak yaşlı kadın koşacak topallayarak arkandan sıradan çıkacak herkes ama hoşnutlar yerlerinden ya da öyle görünüyor vadesiyle ölenden, öldürülenden bir garip cenaze törenleri bütün evkaf orada unutulan bir şey var aslında kimse yerinde değil, rütbesinde ünvanında sen eksiksin bütün işlerimde, düşümde kurutulmuş çiçekleri seviyorum artık pencerede bana boyun bükmüyor karın getirdiği desenlere, güzelliklere bakıyorum ya da senin hiç geçmediğin yola savruluyor tonlarca kar gelmezsin yolları kar kapamış değil bahanen gelecek kadar deli değilsin tamam sustum abartıyorum! 20.1. 2013 / Nazik Gülünay |
kurutulmuş çiçekleri seviyorum artık
pencerede bana boyun bükmüyor
karın getirdiği desenlere, güzelliklere bakıyorum
ya da senin hiç geçmediğin yola
savruluyor tonlarca kar
gelmezsin
yolları kar kapamış değil bahanen
gelecek kadar deli değilsin
tamam sustum
abartıyorum!
20.1. 2013 / Nazik Gülünay
Kaleminiz daim olsun harika bir şiirdi.Belli mi ollur
belki gelir,aşkın önünde hiç bir engel duramaz tebrikler
saygılarımla..