mazoşist miyiz neyiz!Bir rüyanın ucundan asılıp hayata Göğe yükseliyoruz Yanağımızda yastık izi Uykularımız hafif, düşlerimiz ağır Gerçeğe sağır ümitler besliyoruz koynumuzda Yılan olup geçirene kadar dişlerini Hiç akıllanmıyoruz da! Akıllanmak da istemiyoruz bir yandan Bile bile ladesleniyoruz aşka Aklımda! Şimdilik Göğsümüz sığmıyor kafesine Dar geliyor parmaklıklar Hücre hapsine karşıyız! Büyük ekran televizyon da isteriz bakmaya! Ya..! ya..! Kemik sert, et yumuşak ve kanlı Kesildiğinde damarımız Boşalacak oluk oluk kan ve kokacak bayatladığında -O zaman anlayacaklar başkaları- İyileşmeye başladığında yaralarımız Biz çoktan yeni bir el bulmuş olacağız Çekiç niyetine Yine Yeni Yeniden Yaralanacağız. Doğamızda var. Döneceğiz. |