Algının bülbülü
hayrettin taylan
belirsizlik kavında ekinokslara inat yakışlarım var bütünsel bir amaç sevmek, severek yaşlanmak aleviyim bensin yangın yeri, sensin yanıklarım, merhemlerimin meryemisin yaryüzüne geldim, beni al sıcak oyunlarına sevgisiz kalmış öksüz bir çocuk gibiyim istanbul sokaklarında sensiz kalmış yetim bir ceylan gibi gezer uzaklarım kavın var yüreğimde, dünyan kibrit çöpü yaktım senin için, dahası sevmek için 2… yok olmayı var olmaysa sobeleyen algının ritmiyim geleceklerin okulundayım, ders sonsuzluğun sensizliği ulaşabilmek için ders notlarına dünyadan bir dönüş istedim istedim ki sende dönesin aşkı çevreleyen dünyamın etrafında denenmiş tutkuların sıcağında sarmanı istedim bilenmiş bir ruhun derinliğinde sızılarını istedim hiçliğin hiç bilinmeyen denkleminde istedim hoşluğunu sevilişler serpildi yüreğime, ısınsı bir hale meftun kaldım yok oluşların biletini kesti kesif bakışın tezatlığın canını okudu aşkın zatı konu kapanmıştır, aşk içeriye alınmıştır 3… melankolik ermişin çardağında yanar gözlerin kişiliğinin ışıltısında kendimle aydınlanır öz’lerim kapsamı genişler sensizliğin her yerde,yer yarde çeker yalnızlık emanet bırakıldığım yüreklerden toplar azizler! sukunet ister erdemlilik, aşka ilaç olur azizeler işteş bir ünlemin damlasında yıkanır vicdanım ezilir vebalimin koçanları acını alacak kadar zenginim diye bütün acıları neden bende topladın 4… soğuşmaları biter bahtındaki magmanın açlıkları biter , y’amacındaki buzulların tezatlara ,ayna düşlerin taranır belirsizlik burgacında dönencelere döndü dünler, yarin en güzel gece tohumların özünden filizlenir sevi dünyan dimağın raksına geldi senden başka, benden başka her ben imkansızlık serasında yetişen alemin meyvesine aşk olur ben şanssızlık terasında düşen , düşlerin yerinde yara olur ben sensizlik derinliğinde diplerini boyar, algının bülbülü okur beni, sever seni, yaşatır dünyayı |
sevgi ve dua ile...