Seni Unutamamanın Üşenirlik Üşünürüyümhayrettin taylan ben’den önce başlar benlik kokusu sen’den önce başlar sensizliğin korkusu yitirilişlerin yok olan kavmi gibi yayılıyor ayrılığın tınısı bekleyişin göçleriyle geliyor başka sevda perisi beni sevmenin suçluluğunda başlıyor unutulma zirvesi yarini unutan yarını unutur cümlesinde öksüz özneyim vebalimin annesi yok, aşk babası olsam da neye yarar sorgusuzluğun burgusu imliyor boyun bükülüşümü varılmazlığın takviminde eriyor gün be gün bensizlik kendimle tanışmanın yağışlarına karışıyor damlaların artık ıslanarak, severek, alışıyorum sensizliğe 2… ayrılığın göçebesiyim, açlıkların çadırındadır gönlüm yufka yürekliğine yünler ördüm, yönüm aşka kıble kendime üşenirliğin ünlü üşünürüyüm seni sevmeyi bu yüzden unutamıyorum boş vermişliğin veremine çare arayan çar’ın çağrısıyım kement bağlamış algıların çağrısında çözülüyorum sana vedalaşmayı bilmeyen sende kalışın lal zal’ıyım dokunmatik hatalarım sensiz her tende, her ben’de film seninle bitsin, seninle başlasın aşkın yolculuğu 3… kukla sahnesinde takla atan arayışın adılıyım sevda arenasında gelişinle vuruşan gladyatörüm sensizliğin bütün tanımlarında yarimi tutan sözcük bağrıyım felek ustasının eleğinden geçip kendimle bölünüyorum aşka Oyunlarım boyumla, huyumla, sevda selimle aynı akıntıda sandığın her sandıkta saklı aklın bilinmişlik kalemiyim sandığın her şeyi yaşamaya geldim seni severek sandığım sensin, içinde ben var, sen var..aşk var |