ADAM GİBİböyle olmamalıydık biz kollarımız sargılar içinde bir deri bir kemik umutla hızlandırıyoruz adımlarımızı önem veriyoruz insana bizden çeksinler diye ellerini üstüne üstüne yürüyoruz zalimin çünkü yürüyenler azaldıkça abası genişliyor kapanıyor bize açılacak bütün yollar kalıyoruz ortada çok çocuklu kocaman bir aile ülkemiz adam gibi ıslanmalı adam gibi yağmalıydık yeşermeliydik açmalıydık çöle saldılar bizi biz miydik imanı çölün çölken bedevi bedenimiz çürütülmeye çalışılan topraklarda yürüyoruz herşeye rağmen haraç kesiyorlar hayatımızdan güzel bakarken gözlerimiz sevgili sanıpta gelen her günü usul usul adımlarla nasıl da giriyordu odalarımıza türlü türlü biçimlerle bir gazete oluyorlardı bazen bazen bir tv sonuna dek açıktı kapıları,kanalları geliyorlardı akın akın çalarak adımlarımızı işlerimizi patronların sözü geçiyordu artık taşerondu işçiler! ne olacağımızı anladığımızda yığıldık kovulduğumuz kapılara bir ateş yaktık hep birlikte söndürmeyerek içimizdeki ocağı ateşi yıldızı güneşi! böyle olmamalıydık biz susmamalıydık! 6. 10. 2012 / Nazik Gülünay |
Umarım geç kalmayız uyanış için arkadaşım.
Yoruldum mu ne?Yakışmıyor Cumhuriyet kızına ama...!
Yüreğinin sesi kalemin hiç susmasın diliyorum.
Sevgiler alkışlar İzmir'den..