İlaç - IIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Geç verilen cevaplar
Saatinde alınmayan ilaç gibi Bazen işe yaramıyor !..
Bu hikayenin ilacı mutlulukların suç olmadığı ülkede
Gel seninle oraya gidelim Tekil bir sıfatla boy gösterelim Eğildim, eğrildim demirleşmeden önce Eğrilirken kendimi kaybettim Bünyemin sabitlendiği yerde Kendi bütçemde eridim Kütleme sen hitap etmeden önce yumuşak bir sıvıydım Damarlarım ilaç bekliyordu Geldin yüreğini yüreğimle takas ettin O tabiatsal değişim Yeni oluşum bedenimde Masumiyet dolanırken tenimde Kendi bahçelerimizin bahçıvanıydık artık Mevsimler zamansız geçiyordu gözlerimin önünden Geçerken her mevsim biraz yağmur bırakıyordu Kar silip gidiyordu hatırları Bazen temizlemek gerekiyor çünkü Çamurlanan yalnızlıkları Beynimde fır dönen acıların uyuşmasına az kaldı Gözyaşlarımın içine sakladım çocuk gülüşlerini Susan yanımı ağlatamıyor acılar Çenemi kilitledim İnce çizgisinden ödün vermeyen satırla kestim dilimi Tüm cümlelerim kaçak dilimden Hikayesini yazacağım kahramanlar kayıp Bağlaçla başladığım tüm cümlelerde seni bağlamıştım Yalın bir yanlışlıkla susuyorum Ama ellerim durmuyor Birleşmesi an meselesi alkışlamak için Ve eğer ellerim başlarsa konuşmaya Hiç susmaz alkışlarım Yazacağım hikayenin susmuş gayri meşru çocuğu benim En çok kendimi kaybettim İlaçlar olmasa hastalanmazdım Gerek olmazdı yaşamaya Gelsen artık pek bir şey fark etmez Yazılamayan romanın kayıp kahramanı Gelsen sadece izlerimiz kalır kumsalda Deniz alıp götürür onları da Gelsen sadece içimdeki ilaçları kusarım Anlatacağım çok şey varken susarım gözlerine bakarak Yanlış yere bağladım bu cümlenin bağlacını Birbirimizden farklı olmayan iki kelimeyiz şimdi Aynı incelikle çizgili ayraçla ayrılan Hangi kesik uçta kanadığımızın çok da önemi yoktu! Yirmi Yedi Aralık İki Bin On İki 18 40 Nevin Akbulut |
güzel anlatım,tebrikler...