Hiçbir Şey Aramızda
Dün gece herkes uyurken
Annem babam çocukluğum Mandolinim horozlu şekerim Delikanlı çağımın ilk düşleri Okul sıram İlk hatıra defterim Sen uyurken Mazim bu günüm ve yarınlarım uyurken Hiç kimse oldum Hiç kimse oldum, Kimliksiz ve hükümsüz Usulca çıktım sokağa Caddelerde yürüdüm, Banklarda oturdum, Evsizlerin yolunu şaşırmışların yönünü yitirmişlerin İçlerine karıştım Aynalar da uyuyordu sahi bu sırada Ömürleri sırlarım kadar olan aynalar Güneş uyuyordu, Yıldızlar Derin bir idrake eriştim sonunda Bilip öğrendim Buldum anahtarı İkimiz de aynıydık aslında Ben, Duvar parmaklık tümsek Tel örgü kapı pencere perde Zerre boşluk istemiyordum aramızda Aramızda hiçbir şey olmamalıydı Sen ise, Harf hece kelime cümle Söyleyiş bakış ilişki Sarılış öpüş dokunuş Bölüşmeye dahil ne taşınıyorsa istemiyordun Hiçbir şey olmasın istiyordun aramızda İkimiz de Aramızda hiçbir şey olmasın istiyorduk yani Tanyeri ağarırken yavaş yavaş, Artık aramızda hiçbir şey yoktu Çünkü aramızda zaten, Hiçbir şey vardı... |