Şair mi Zannettin KendiniKaralamaya neden başladın sen ? Bilselerdi yaşadıklarımı susardı kalemler Kelam etmezdi seni tanısaydı Beyaz müsfetteler Nasılsın diye sorma bana sen Acımı yüzüme vurmakta neden ? Zerre gam keder etmezsin içinde İçimi dağlarken gözlerinin önünde Umudu dar ağacında sallandırsan , Ben nefes alsam ya da ölsem sana ne? Kıymetsiz misin diye soruyorlar Dik başlı bilenler seni sevmiyorlar Gül teninin kokusunu hissetmiyorlar Bunları saklımda düşledim sanıyorlar Olmuyor , olmazların çıkmazındayım Yine bir gece , geceyi karartan sözlerinde İmlası bozuk satırlarımda seni bilmezlere Aşkımı anlatamayan kalemlere kırılıyorum Yoksa yazmak istemem böyle İki öksürük arasında bir kelime Verdiğini ciğerlerimden söken gözlerine Özlediğimi belli etmemek için ilaçlarıma sarılıyorum Yorgunum , kolum kanadım senmişsin Sen de çekip gitmişsin be sevdiğim Ne içsem boş , Hangi mey ’den dem vursam ayılana kadar ne hoş Kandırmak kendini kelimelerin gizemi İzlediğim resmindeki o muazzam gülüşü Kendini şair zanneden hiçliğimle... Yakıyorum bu gece ... Yunus Özkan |
kutluyorum...