Aşka Emek Ver’Öyle bir kişi çıkar ki karşına, Kaç yıl geçti inanmışlığının üzerinden. .. Heder olan kaç umut gömdün sessizce... Sen sustukça içimde büyüyen hayalin. Konuştukça derinleşen intihar kuyularım var... Uzak kalma yaklaş , soluklan biraz ... Sessiz vedalar bilirim ... İç yangını sonradan kopan. İntihar eden umutların yalancısı masallar... İnanmaya o kadar açken biten doğrular. Kimse masum olamaz siz gibi , Siz gökten indiniz değil mi ? Günah masumiyetin katili... Sizler namus bekçisi ! Aramayın günah keçisi , aramayın ... Postunuz kalın diye delinmez sanmayın ... Çalınacak kapınız , sorulacak sorularınız... O zaman da dilin kemiği yok sanmayın ! Etme boş lakırtı etme bir daha... Ne sen bildin ne bir zerre anla... İnsan olduğuna inandırma kendini daha fazla... Tek bacağından asılan sen değilsin... Azap çekecek olan ruhun. Saklayamazsın gölgene bir dirhem. .. Daha fazla yalan arama kendine ... Aklından geçeni bilen bir sen değilsin , göreceksin ! Yıllar geçti gitti emek mi verdin Aşka... Sen dert etme kırılan dal senin dalın mı ? Üzerinde yeşeren meyve senin malın mı ? Topraktan geldik kuruyup yok olacağız. .. Kimse bilmez aşkı yaşamadan öleceğiz. Kimse görmez sevda denizinde yüzeceğiz. Yunus Özkan 26.11.2015 18:18 |
Saklayamazsın gölgene bir dirhem. ..
Daha fazla yalan arama kendine ...
Aklından geçeni bilen bir sen değilsin , göreceksin !....... Mükemmel bir şiir ve aynı düzeyde harika bir yorum.
Seviyorum kaleminizi ve yorumunuzu.. Tebrikler güzel insan... Selam ve saygılarımla..