Her gece ölüme koyduğum başımın ,
dizlerinde uyandığını düşlemek ne acı. ..
Kapım açılır da gidersem ne olur uyandırma senden...


Avuçlarımın içinde hiç büyümesin ellerin...
Saçlarını açıp bırakma rüzgara , alıp gitmesin uzaklara...
Kollarıma aldığım ilk gün kadar yakasın sol yanımı...
Gel , sormadan yıkıp geç gururumu...

Gözlerimden başka kimse fısıldamasın kulağına...
Suçlamasınlar , bir sen yık hatalarımı vur suratıma...
Bırakma ellerimi , üşür de uzanamazsa ellerine ellerim...
Ateş yakar da yanarsam eğer , bil ki sensiz ziyan giderim.

geceler susmuyor ,
kulağım çınlarken
sözlerin tenha köşe başlarında
yolumu kesiyor...

Kanımda içten içe yangın var...
Ateş olsa avuçlarımı yakar...
İncinen yanım , savrulan küllerim
Ziyan olan bu boş verdiğim yıllarım...

ötesinde , düştüğüm yolların peşindeyim...
Nerelerdesin !

Hiç gitmek istemediğin benden neden bu kadar uzaktasın ?
İnancın mı kalmadı aşka ?
İnanmıyorum sana ...

Dile bir türlü gelmez bazı sözler...
Özlersin , duymak istersin de olmaz !
Şişeler devrilir hoş bir seda ile çözülür dilin...
Sar/hoş olur yürekler , şiir olur duygular...

O gün bul beni !
O gün hiç gitmemiş gibi sev beni...



Yunus Özkan

27.12.2015 15:00