Sesinde şiirşiiri düşündüm sevgiyi kat kat sözcüklerle örten açan sonra küllenmiş yüzünü duygu kaçıran dizeler okun ucunda görüntülenen aşk kendini fırlatan sevgili adalet yokken var’mış numarası yapmak gibi hiç açıklamamalı duygunu kıstırmalı iki ceza evi arasına esip durmalı kavak yelleri arada en iyisi silmek şiiri kitaplardan, defterden bir görev verilmeden çarpı işareti çekilmeli üstlerine kırmızı kalemle bütün suçlar yok olur mu acaba ellerine kan bulaşanların arınır mı elleri? ne ki şiir? açım, susamışım ona bir vazoda gül, masa süsü duvarda şatafatlı bir ayna,resim pencerede hışırtılı ipek perde’ mi? şiir dişi mi erkek mi? belli mi cinsiyeti? has mı bir sayfaya? dizilir inci taneleri aynı birbirinin bir ismin ters yüz edilimi neresine koysam imzamı bu resmin içinde bulunmaz elimin izi sıratı geçmeyi denemem sözcüklerle notalar dizilir arka arkaya bir ağzımı açayım gülden önce ateş çıkar bu baca küllendi, kurumlandı kalem, temizleyici bir sevgilidir bekler şiir ellerimin arasından uçar kuşlar bütün camlar açılır temiz hava dolar odalara kirleri yıkanır sokakların dünya ar’ınır ses’inde şiir bütün sesleri duyarım kaldırırım görünmez sınırlarını toprağının 8. 12. 2012 / Nazik Gülünay |
kutlarım
sağlıcakla