...imkansızdıkcanım yolunda ölmek kanım uğrunda oluk oluk akmak istedi... oysa ne kadar uzaktın bir o kadarda yabancı bense tende can kadar yakın... imkansızdık... anka kanadında kaf dağını aşmak istedik cehennem çukurlarını uçurumları görmedik... senli dünlerden sevinçler sımsıcak sevişler dökülürken gözlerimin sacağından balıkcı kasabası sırılsıklam gök kanatlı o martı ıpıslak... kasaba sustu... yıkılan gökkubeye kahrolası geceye inat harf harf yağarken biz kokan çamurlu sokaklarına gözlerimin sen bakan yosun tutmuş yamacından... yok olduk yandık bir avuç kül kaldık sus kesilip lal olduk... üşüyorum nefesini ört üzerine titremesin avucuma sığınmış sıcağın susadım yangınımı harlanmasın dünde kalan öpüşlerinden ödünç bir buse ver özlemlerim yanmasın... kara derili denizin böğrüne göz yaşıyla yazdım bu şiiri sıcak gülüşünle dokun üşümesin... o şarkı içimden boynu bükük geciyor parmak uçlarıma bulaşık sıcağın üşüdü içim sızlıyor... uyku tutmamış kan oturmuş gözbebeklerimden sökülüp düşmeden hasretim tut yakasından... yüreğinde serpilip büyüdüm sana olan sevgim içimde hep çocuk kaldı hadi uzan elinden tut seni ilk öptüğüm çınarın gölgesinde körebe oynamasın bir başına... çividi mavi umut astım avludaki ipe ilk öptüğün gibi öp içime çöreklenmiş imkansız özlemin mum gibi erisin... Hasan ODABAŞI |