...üşüyorumkalem kırık kelimeler dökülmüyor ak kağıdın böğrüne kanattığın yara yürekten büyük kan tükürüyorum... bu kasaba virane şimdi kanayan çığlıklarımı göksuya gömüyorum gözlerine mil çekip... bozgun yemiş düşlerimi topluyorum güz yağmurlarıyla ıslanmış çamurlu patikalarından... karanlığa sığınıp en acıyan yanımı tekrar tekrar kanatıyorum sen yaramı... sanki hiç değmemiş ellerin elime yanmamış tenin tenimde dudakların dudaklarımda hiç yakamoz öldürmemişiz göksunun serin sularında... burdayım işte burda uçurum çiçeklerinin yanı başında bu koca dağı kucaklayan göğün koynunda kanadı kırık martı... yanlızlığımı kimsesizliğimin rengine boyadım göksuyu bile kapkara... artık uzanıp yıldız koparmak yok boyadıkya yıldızlarıda bir bir matem siyahına soğuk duvarlara usuna sinmiş gölgelerimize inat... kapadık dün sayfasını yaşanmışlıklar hatırına umudun rengi yarılara miras... herşeyi bu balıkcı kasabasında bırakıyorum terkettiğin gibi vedasız gidiyorum sabah tünemiş yelkovana doğacak günden korkuyorum... yağmurlar yağsın köhne kasabaya hüzün yağsın mevsim hazan ben yandım bu kentte yansın... üşüyorum... soğuyor bedenim siliniyor silüetim kentin gövdesinden siliniyor künyem aşşağılar aşşagısı yerin defterinden... ey koca dağ ağıt yak artık sevgili artık deli yangınım cehennemimdir yaktım masmavi umudu direnen sol yanımdaki acıya inat... Hasan ODABAŞI |
siliniyor silüetim kentin gövdesinden
siliniyor künyem aşşağılar aşşagısı yerin defterinden...
şiir ve sayfa düzeni çok güzeldi
kutlarım
saygılarımla