Aynadaki Esaret - IŞiirin hikayesini görmek için tıklayın İlk defa yazdığım uzun bir şiiri üçe bölerek ekleyeceğim,
Okuyucuları çok sıkmamak adına Umarım anlam bütünlüğü kaybolmaz Selam, Saygı ve Sevgilerimle,
Geçen gün aynada gördüm
Esaretimi ... Saçımın yuvarlağını kaybettim O kadar karıştı ki saçlarım birbirine Başıma gelecekleri bildiğim için kestirmişim demek saçlarımı Saçlarım da yalnız kaldı Denizin üzerime su sıçratması gibi bir titreme Anlık ürpertilerle geçiyor zaman Saçlarım hiç uzamıyor Geçen zamanlara inatla Saçlarıma ve yalnızlığa yazdığım kaçıncı şiir bu bilmiyorum Kendimi saklayabilsem saçlarımın dibine Tersten baksam herkese ve deniz tepemizde olsa artık Alt üst olurken dünya Yüreğimi bir kafese kapattığımdan beri Parmakların kadar soğuktum, demirdi parmakların Ben demirdendim Hareket edemeyecek kadar uyuşuk Ve sessiz… Sadece biraz vardım görüntümle Yine film şeridi düştü gözlerimin önüne Bu sefer hiç yoktan biten aşkları izliyorum Peşinden gidişlerinin kısa gösterimli filmi çıkıyor Kısa gösterimli ama hiç bitmiyor gidişlerin uzun Adımların kadar Hızlı gitmeye kalksak ne yazar? Gitmeler uzun uzadıya yaşanıyor İçinde bulunduğum şuan hiç geçmiyor Mesela zaman duruyor sen yokken Çırpınan kelimeler boğazımda düğüm Acıyor boğazım saç diplerime kadar Saçlarım dolandı ayaklarına, gitme diye Dönüp geri bakışların bu yüzdendi Büyük adımların… Sen gittikçe saçlarım sürüklendi peşinden En son o kadar acıdı ki kelimelerim Hepsini kesmek zorunda kaldım Başladığın gibi bitirmek şiiri ne zordu Başlayamamış bir şeydik biz Hiç olamayan Rengi kaçmış geceydi bizi birleştiren Rengi sonradan akan bir kırmızıydı dudaklarımızda aşk Sabaha karşı solarken bedenimiz Yedi Aralık İki Bin On İki 10 25 Nevin Akbulut Not : Fotoğraf Ben :) ..............................Devamı var... |
kayb edir insan kendini o deryada küçük balık misali
yüreginize bereket, kelamınız ve kaleminiz dinmesin.
selam ve dua ile