SEN DEMİŞİMsen demişim adını yazmışım önce bir bayrak dalgalanmış göğsümde ışıklı sular akmış tepelerimden silmek için alnımdaki yazgıyı gözüme gelmemiş yüksek kayalar kâh büyümüş kâh küçülmüşüm buluta yoldaş yâra kardaş olmuşum yunus ovalarında açık sevgiye çiğdem, çiçek tepelerinde maşuka bir kök olmuşum boş, dolu heybeler omuzlarımda sevgi ekip aşk biçen o yâre konuk olmuşum yanına eklenmiş adım gül/müşüm önce sonra diken/imi y/olmuşum g/ör demişsin kendinden önce yalın yalpa yolcular ayıpları açıkta gören yok y/elden başka rüzg/arda gelincikler açan gün/eş olmuşum çabut bağlamış kızlar kaval çalmış dibinde oğlan heybesini açmış bir yolcu paylaşmış azığını koruğun yollarında u/mut dikili ağaç olmuşum deşmişim toprağımın b/ağrını sulamışım ekmişim yaradandan kesmeyerek ahdımı kâh eli boş kâh almışım başağa durmuş ekinler verene secde durmuşum! 1. 12. 2012 / Nazik Gülünay şiir dostlarından Bir çınar olsaydım,yolun sonunda Gölgemde dostları,görürdüm belki Çekmezdim yalnızlık,sürerdim sefa Kuşları dalında görürdüm belki.. ahmet umut Verene şükürler gerek Vermese de sabır gerek Hak hep hayırlısını eyler Neylerse güzel eyler. süperbaba Ağaç olaydım yolda duraydım Dost gelip geçtikçe selâm vereydim. bestikoç çok teşekkürler |
Saygılarımla........