Çaresizlik ne bilmezdim; gülümserdi yüzüm benim Sanırdım ki, böyle gider; sarpa sarmaz düzüm benim. Gün, güneşten yüz çevirmiş, ay, gecenin kıskacında Hüzün artık son deminde, dertli çalar sazım benim. Mevsim diyor; hazan vakti, yaklaşmış son ezan vakti Kim bahçeme diken ekti? Güze dönmüş yazım benim. Engel çıktı, hep direndim; yol tükendi, ben tükendim Gedik dolu gönül bendim; tutmaz oldu dizim benim. Sabırtasım dolmuş çile, sitem sultan olmuş dile Dinlemiyor, beni bile; dile geçmez sözüm benim. Huzur çıkmış öz yurdundan, gönül biçare derdinden Uçan gençliğin ardından, bakakaldı gözüm benim. Ecel gelmiş usul usul, eyvâh dolu bu son fasıl Onmaz yaram var velhasıl; yoktur tadım, tuzum benim. Bülbülüm, feryâd ederim, âh çeker, yanar, tüterim Birgün, ansızın giderim, hiç bulunmaz izim benim. Mecit AKTÜRK 15.09.2012 Berlin Seslendiren: Gültekin Şahin
El Tükendi Ben Tükendim
Yıllar Yılı Vurdum Saza
Tel Tükendi Ben Tükendim
Kapıldım Bir Hoş Hayale
Sevmekten Düştüm Bu Hale
Bahçamda Menevşe Lale
Gül Tükendi Ben Tükendim
tükenmeyen kim ki!
dünyada tükenelim de ahirette yeşerelim inşallah