provasız ölüm suslarıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın ’’bu bahar da ölmedim a n n e’’ mısrasını kullandığım kali’me ithaftır.
onun şiirinden esinlenerek yazdım. "Bu bahar da ölmedim a n n e ..." - I - Can çekişiyordum evvel Taze hırıltılar boy veriyordu toprak yanımdan Ateşle söndürüyordum sızılarımı Kanamadan yanıyordum yani Kanamadan ölüyordum tertemiz Dilim damağıma değmiyordu anne Tadını alamıyordum yuttuklarımın Ki tatsız tuzsuz kavgalarım vardı kursağımda kalan Bir el vardı midemde durmaksızın Yumruklayan yumruklayan Bu bahar da ölmedim a n n e Bu bahar da geciktim kaderime. - II - Karanfil çiğniyorum, bastırmıyor; nefesim kül kokuyor anne. Bitti mi yaşamak arzusu erkenden Daha su dökecektik fidanlarımıza boy verirken Yağmur duasına çıkacaktık ellerimiz yetişmediğinde Daha meyve toplayacaktık dallarından Kargalara korkuluk yapıp Siper edecektik gövdemizi Bıktık mı anne Bıktık mı gölgemize yaslanmaktan! - III - Suallerime cevap aramıyorum anne Meraklı yanımı sakınıyorum kendimden Sözcüklerle kurduğum köprünün ipi gevşemiş İçine düştüğüm cümleler mahşer. Bu bahar da ölmedim a n n e… Provasız bir ölüm düşlüyorum, düşüp kederin önüne! |