SEVGİ TOHUMLARIey çocuk! ağlatılmış, kanatılmış , yorulmuş kime atıyorsun taşını bir sevgi kuşu kanatlanıyor bak ayak altından yok sayılan bir halkın üzerinden senin al yeşil örtünden al yeşil örtülülere onların da senin gibi çocukları var onların da yemenileri al yeşil oyalı anaları var! ve yine gözü yaşlı bir anne büyüttü öğretmenleri nice yokluklara göğüs gererek nice katıksız ekmeklerle katıkları yoksunluk katıkları hüzün katıkları acıydı bilsen nasıl ağır tüterdi bacalardan zehir duman nasıl öksürürlerdi, yarası kanatılmış evlerde eskitilmiş bir kilim gibi dururlardı ayakaltında çabalar dururlardı ellerini örmeye nasıl feda ederlerdi can gözlerini uykusuz gözlerle sabahları ederek bir ışık arayarak karanlık odada bilir misin kimi öldürdüğünü o öldürdüğün inanki sensin senin kara kara bakan gözlerin kalemi eksik ellerin, kitabın vurursun güneşe hasret gözlerini bölmeye yeminli ayağından çekilen toprağı bir zümrüd -ü anka kuşu gördün mü çocuk cümle renkleri kanadında toplamış denedin mi böyle bir masal kuşu olmayı kafdağından aşıp gelmiş sevgi tohumları saçmış kan rengi topraklara! 20. 11. 2012 / Nazik Gülünay |
sonuna dek
sağlıcakla
ramazan.efe tarafından 11/29/2012 10:15:29 PM zamanında düzenlenmiştir.