sallama şiyiryükselt beni avuçlarında; yukarıdan bakmak istiyorum kuşlara hatta -abartmış gibi olacağım ama- bulutlara... sar beni avuçlarınla; sıcağını tatmak istiyorum teninin çizgilerini okumak ve kaderimi eklemek kader çizgine yaşamak olanını uzatmak tükenmez kalemle yaşam alanını daraltmak kendimle sıkı fıkı bir yazgı -çok mu attım, olmadı mı?- tut beni avuçlarında; çırpınıp palazlandığıma bakma hep biraz asiydim ben hep biraz dikkafalı. ne yani! sığmadım mı ellerine? uçur madem gökyüzüne sonra kendini de bırak göç edelim kırlangıçların peşine takılarak gurbet hep ırak zaten hep ızdırap. |