ESENLENEREK ATATÜRK'TENgüzel de,çirkin de iyi de,kötü de bizden çıkmış ne varsa eksik ve tamam canlar bizimdir ormanda eksilen çoğalan kuşlar baykuşun ağaçta kör bakması karanlıkta yarasalar yanından geçtiğim köpeğin başını uzatması sev diye çamurlar,su birikintileri yüreğimden kanatlanması bir kuşun özgürlüğe sevdalanması ömrü biten sineklerin,ölü canlı uçuşları dünyaya açılan pencerelerim önümdeki bulutların dağılacağını sezmem bir şarkı mırıldanmam usuldan sonra çoğaltmam sesimi anlamam, ne kadar gür olduğunu bu sokakların dar ve ses geçirmez bu yolların gözlerinin, her zaman gözleri yaşlı evlerde kesiştiğini bilmem nedense ikircikliyim ya da eminim bizim, bizden olmayan bir şeyler dönüyor ortalıkta ondan bayrağıma sarılıp koşmam aldırmadan yağmura, sıkılan suya, gaza yıkarak bariyerleri yoluma yoluma koşmam sanki sevgilim bekliyor beni az ilerde öyle heyecanlı öyle soluk soluğa ve öyle inançlı güzel anların soluğunu hissederek ensemde esenlenerek Atatürk’ten O’nun gözyaşlarına dokunmam O’nun elleriyle bizim olanlara 12. 10. 2012 / Nazik Gülünay |
İntikam
Kutsal kıtabın reddettiği duygu hoşça kal