ahh be nevinimmm

şiirin başlığını gördüğüm de ağlamayacağım nevinim bu sefer ağlamayacağım...
o gider
gittiği gibi geri gelir
yürekler mühürlenmişse bi kere
ayrılıklar yalan...
zaman talan... diyerek geliyordum sayfana
taa ki şiirin hikayesini görene kadar...

şimdi ağlayan gözlerim değil...
şimdi ağlayan !
yanaklarımdan zorla kopartılan gülücüklerim
titreyen ellerim
yorgun yüreğim...

ahhh be nevinim...
ahh benim güzel yüreklim...
yüreğinde denizleri barındıran kırmızı kedim...
sığındığım...
şimdi nasıl teşekkür etsem bilemedim...

hani abla bolca saçmalar ya
saçmalıklardan cümle kurmaya çalışır ya
şimdi öylece kalakaldım...
sana mı konuşsam
gidene mi gidemeyene mi ağlasam
kalana mı sussam... bilemedim...


seni seviyorum nevinimmm...

çıplak omuzlarımdan hayata ayrılık şarkıları söyleyen adamı da seviyorum
hüznüm diye şiirler okuyan sesini
dağılıp giden nefesini
belki biliyor...
belki bilecek...
belki de....
yarın
belki de yarından tez dönecek...

eyvallah nevinimmmm....