izlerkalbin besleniyor olması iyi olduğunu göstermez bazen duygusal anlarla kırılır eş zamanlı kişi ve nesne gürültüleri yani su yani damla düşüşü saatin koşması gibi sevimli bir kabulleniştir insanın kendine katlanabilir oluşu yalnızlıksa yalnızlık dedim son seramoni yağmurun hikayesinde paltosuna sığınmış bir adam gider cebinde siyah arşiv belki de yaşamın kamburu kahkaha bırakır kaldırımlara dün güneş ısıtırken bugün küf sarabilir adımlarınızı hadi oyun bitmiştir herkes ışık körü olmak istiyorsa olsun gün gürültülü olsa da bağ bozumunun dibini oyar şira kokusu bu yüzden şaşkınlık yaşar dudakları solgun sarıdır gidenin aynası solgun dramları anlatır eriyen şamdanın gölgesine nehirler ne kadar şizofrendi ki bulutlar su pişiriyor sokaklara azgın alev yatağı kamçılayan rüzgar şeytan düşerse oraya kasıkları ağrıyan kadın sızıntısıdır notalar yalnızlığıyla gerdeğe girer Aysu |
serseriyim aklım karışık sakalımı kesmekten hala korkuyorum
kimi sevsem bana benziyor karanlıklar içinde masmavi bir yolculuk!
saygılar