Gölgemin Sesiylekırgınım dut ağacı boylu sabah yolculuğuyla incinik kırgın gölgemin sesiyle reddedişinin soğuk nefesiyle kesilmiş tüm yollar çocuksuluğum sancılı yılların dile kolaylığı ömrüm tası tarağı topladım ayaklarındayım yağmurlarından geçtim çoraklarındayım sayıkladım ellerini dudaklarını herşeyin hiçliğinde bıraktıklarını topluyorum bir bir bakışlarınla muzdarip sarıp sarmalayıp aklımdaki gülüşünü üşüyorum yangınınla nazenin sahilli öksürüklü çocuklar gibi halsiz dilsiz tan yeri ağarır kanamalarım öyle şekilsiz aman vermez mahzun garip türkülü kağan işçen... |