Kokusu yeter...yağmur var şehirde, artık / benim değil... gözlerim; kaldırımı arşınlayan küçük adım, üç kişilik şemsiyeler arasında mazgallar yanıyor, ekşimiş kan çocuklara boyatılmış çöp bidonları, duvarlar!... sahili vurmuş, kedi-köpek kafa tasları siyah poşetler şüpheli, asayiş yıldızları kelepçeli harfler... elim uzanıyor... dokunmalıyım! köprüden on on beş treni geçiyor, paslı teller dedemi özlüyorum ağaçlar üşüyor dergi ıslanmasın, saçlarım sorun değil pardesümün yakası asi, artık / ben değilim... korkusuz, çingeneyle ayak üstü, sohbet; çiçek almalı eve kapımda; erken inmiş akşam / o koku... anahtar paspas altında ve granit tezgahta mum bana da kahve yap, sade... 19/11/07 |