Çelik çiçek_siyah orkide derin kokusu/ soğuk... hayat devam ediyor; herşeye rağmen!_ dün, geçmiş gündü; sazımda çatlayan türkü kapılar ardından yakılan şimdi, tek hazinem. ki, bir zaman sel olup akarken bir zaman yağmur tanesi süzülür yanağımdan bir diğeri anahtar; bilinmez sandığın kilidine ait her geçen an mazidir ve sona yaklaşır rahimler; görmeyiz! sol yanımda huzur, önüm, arkam sobelenmiş çocuk içimdeki ışık; özüm, boş anıma gardiyan heybemde kelimeler çağırır uçuruma kekik kokar ellerim sağ yanımda dizeler dişsiz dedeler masal anlatır dipsiz sofralarda tomurcuklara arsız ayın işvesi düşer denize kaldırımlar sis içinde duvarlar kanar ayaza bir sokak kedisi; nefesi ıslak fısıldaşır ezanla gece renk değiştirir, karanlık ölür; çığlık çığlığa... ... beyaz artık saf değil... ne de sözler! ... artık gelecek, hayallerimde olasılıklar gölgesi ile şekillenen tercihlerin bedeli varoluşun noktası. ellerim kuruyor; mantık düşünce yaşam kırmızı, çelik çiçek... |