Zaten...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın nasıl kırık dökük,
yarım yamalak, eksik, nasıl yamalı hayatlar geçiyor gözlerimin önünden. bir zanaat mutsuzluk sanki: öğrenip bir önceki nesilden, onyıllarca didiniyoruz ve kuşkuya düşsek de bazen, sanıyoruz ki böyledir, iyidir, ne olacak ki başka, budur hayat zaten. ya beceremiyoruz biz bu işi, ya da becerecek bir şey yok zaten. Roni Margulies _hem her yerdeyim, hem hiçbir yerde ..._ bugün pazar; akşam yıldızı vurmuş şaraba... şarap renksiz, buz gibi... içimden geçerken; adın gibi... ve siyah orkide ile sarılı nazlı, geçmiş de kaybolmuş kara denizde ki hükümsüzdür; benimdir!... zaten, imkansızım... dokunmayın yalnızlığıma! kara bir şişeye düşmüş venüsle olta atıyor... gökyüzüm yağmamaya yeminli. yanık, bir ünlem daha eklenmiş ürperten dokulu, son yaprak arama toprak, benden uzak dur; kokma! dönmeyeceğim!... zaten, piyano tuşlarım çıldırmış söz yok! kilise çatısında martılarla yarış ediyor... ah, kulaklarım... durun! 22/06/08 |