Nefes çiçeğimihenk taşım; okul eteği, kısa köşe koylar ağrıyan iç denizime batan güneş, yakıyor!... kaldırılması gereken cenazeyim, canlı _ sen / kokmuşum_ boşverin... ’nasılsa ölecek’ şimdi, bir değil dört tane aranan; dost, tabut altından hey sen! üçüncü... kimsin?... selam havada kalmıştı, o sabah; içime çekilmiyor hala... haydi, yakın beni!... 17/11/07 |
benide ...benide...
üçüncüyü bende tanımıyorum ...
hey sen! üçüncü... kimsin?...''
kurgu tiyatraldı..sevdim ve doğaçlama kendimi de kattım zeyno...sevgimle