Anla
şarabımın rengi sokağın
başdöndürücü afiş olur asılırsın gözlerime yasemenlere kırgın sabahlara benzer tatlı susuşun kanıyorum anla sana baktıkça çoğalıyorum bölünüyor tutkularımın iklimi asi bir slogan olur haykırırsın delişmen dudaklarıma içerimde gizli hıçkıran ceylana seker farklı küsüşün yanıyorum anla sen kararan şehrin şarkısız ayrılığına anne ben şehrin alabildiğine yalnızlığının halleri şiirlerim üstüme çekilmiş bir çizgi kovansız kurşun anıyorum anla keşkelere sığınan dumansız ateş olursun üşüdükçe ateşine sokulan sanrı ben yazılmamış boğulduğum bu vazgeçilmezliğine ölürüm peşin sanıyorum anla kağan işçen... |