aşk yine
sarmış vicdansız amacını
göklerde dolaşıyor

ve bir renk
sürmüş en güzel sadeliğini teninin üzerine
hiç acımadan
gösterişe
meydan okuyor

ortalık ıssız
kelepçeler sırsız
karayel kayıtsız
kölelerin boynuna vuruyorlar acıyı
amansız

çekiliyor
caddelerin ellerinden
kalabalık

köşelerin
dilleri kalıyor
karanlık

her gece
takvimlerden bir yaprak kopuyor
zamana adanan kurban gibi

hasret
güncelerine kazıyor
yaşana yaşana
ve kırıla kırıla
biten ömrünün son saniyelerini

her hecede
eksik kafiyeler

her dizede
yarım yamalak ölçüler yok oluyor
birer birer

susturulan toprak
ak mı pak
diyerek
en sesli gürültüsünü koparıyor
acımasız
lodoslara karşı

anason
bir son olsa gerek

deyipte
boğuluyorum
denize karşı

kaybediyorum masumiyetimi

bitiyor içeriği yavan cümleler...






(İlknur Karaca)