BEN HALA AYNIYIM, BIRAKTIĞIN GİBİ
“Her hasret, bir gün vuslata döner” dediğin günden beri
Sokaklarını arşınladığım bu şehirden Hasretler topluyorum; vuslata dönüşsün diye Zaten neresine gitsem senden bir hatıra Neresine dokunsam yüreğinin titremesini duyuyorum hala Bazen sarhoşluğumun en ağır anında Beliriveriyorsun yanı başımda Her şeyin aynı, hiç değişmemiş gibi Yine mağrur, yine suskun Ben pelteleşen dilimle sevdiğimi söylemeye çalışırken sana Sen titreyen parmaklarınla sus konduruyorsun dudaklarıma Öpüyorum parmak uçlarını, kokluyorum avuçlarını Susuyorum sonra yüreğimin çığlıklarına Susuyorum hayalinin kıyısında Boyun bükmüş bir çiçek, kurumuş bir ağaç gibi Susuyorum sana Sonra İnsanların anlattığı bütün uykusuz geceleri Bir bir yaşıyorken ben, İliklerime kadar sindirerek seni Beyaz sayfalara, yorgun, kırgın, kanadı kırık cümlelerle Vuslat yazmaya çalışıyorum amma Her yazdığımın anlamı hasret! Ah be sevgili bu sensizlik ne zaman bitecek? Şiirler ne zaman vuslata dönecek? Müebbet yemiş mahkûm, Yağmura yasaklanmış toprak, Cansız bir kandil misali Direniyorum sevgili… Öyle ki Mahkûmun özgürlüğü Toprağın suyu Kandilin canlanmayı beklediği gibi Bekliyorum seni Ne olur dön geri Dön de tut ellerimi Boya suskunluklarımı aşkın mavisiyle Seslen yüreğime, yüreğinin sesiyle Hiç ummadığım bir anda “Geldim” de Yüreğinle öp yüreğimi Çare ol susuzluğuma Ben hala aynıyım, bıraktığın gibi Duy artık yüreğimin sesini Bekliyorum seni İHSAN TURHAN |
Dön de tut ellerimi
Boya suskunluklarımı aşkın mavisiyle
Seslen yüreğime, yüreğinin sesiyle
Hiç ummadığım bir anda
“Geldim” de
Yüreğinle öp yüreğimi
Çare ol susuzluğuma
Ben hala aynıyım, bıraktığın gibi
Duy artık yüreğimin sesini
Bekliyorum seni
yüreğine sağlık şiir dostu ihsan bey :)