Vakti KabulŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Kiri çıkmaz gönülden sevmelerin, sıktıkça yürek suyunu kan kusar... Ardı sıra nefret doğar acıdan, isimsiz...
Bir kez daha düştü nefretin kokusu koynuma
Yalanın resmi düştü avuçlarıma Küs gideceğim yeşerirken ölü toprağına Hiçbir bahar avutmaz kör yüreğimi Aldırmadan yaşamayı öğrenemedim ezelden beri Sağ çıkmaz ömrüme düşen, sevda hainleri İsimsiz kimlikleri boyanır, silik sicilleri Siyah bir yazıdır ki, düşmez gözden Alınmaz bir kez doğru ifadeleri Bölük pörçük olmuş düşünceler Lafın gelişi deyip geçilen sevmeler Hesapsız, kurşun yarasıdır Şah damarına inen ateşler Yazdıkça çoğalırken kelime oyunları Anlamaya mecali kalmaz, insanın inançları Kaç yeminden döner, günahın yarını Seçmece olmuşken gökkuşağının yamalı sevdaları Renklerim eksik çizemem mavilikleri saran yeşili Dilim yaralı söyleyemem gönül eşimi Gönül sen seçtin, çekip gitmeyi Sus, susta çoğalsın ezber bozan sözler Ver hükmünü yaşamın Çek cezanı, sür yüzünü inançlara düşen gönül leşine Daha dolmadan vakti ömrün Sarılı kalsın can çiziği yaraların Elbet bir gün düşer, yüzden maskeler İşte o gün güldüğün gündür s.ç |
sevgiler :))