Cennete DönerdiTık yok yine... Adımlarını duymuyorum kaldırımlarda. Duyduğum adımlar Hep benden uzak yerlere kaçıyor. Tutamıyorum kaldırımda Bana dair bir şey... Oysa sen olsan şimdi, Oradan geçsen, Evimin önünden... Hemen atmaya başlardı susan kalbim O geldi diyerek. Ben bu odada bu kadar büyümezdim, Yine sığardım o köşeye... Genişlerdi oda Her şeye yer açarak. Ruhum yerinde kalır, İkide bir taşmazdı dışarıya. Çünkü içim kocaman olurdu adımlarınla, Ruhuma kocaman bir evren olurdu. O zaman her yer ovalara, yaylalara dönerdi. Duvarları yok ederdi İçeriyi kaplayan esinti. Adımlarının duyulduğu her yer Cennete dönerdi. |
çok güzel şiir yüreğinin burukluğu sıcaklığı dizelerden akıyor
yüreğine sağlık
sevgiyle kal sibel