YİTEN UMUTLAR
Ölüm tadında ansızın gelir düş kırıklığı.
Düşer göz kapakların,mahsun bakar gözlerin uzaklara. Gülümsemelerin yerini alır sağanak hıçkırıklar. Tuzlu suyla yıkarsın rengi solmuş yüzünü. Elin kolun buz kesilir. Yakamazsın keyifle bir sigara,titrer parmakların. Sağırdır kulakların,sessizdir tüm kainat .duymazsın. Duymazsın,içinde kopan kıyametten başka birşey. Yitip gitmiş bir bedeni taşır yorgun ayakların. Gider adımların ufuk çizgisi bir yola yürürsün. Yürürsün ,yanında sessizce gelen gölgenle. Güneşi özler sis bulutu yüreğin. Gök kuşağını bekler yanağında ki her bir damla. Lal olur konuşamazsın, Dile getiremezsin öfkeni. Aşka müebbet yemini eder sözlerin. Artık hiçbir renge boyayamazsın umutlarını siyahtan başka. Sahi ! Sen hiç parçalandın, dağıldınmı ? Tuzla buz oldu mu tüm hayallerin ? Bir yıldız kaydımı gönül gözünden ? Dileklerin yarım kaldımı hiç ? Alabora oldun mu hiç dingin bir denizde ? Umarsız bir sevda postasını bekledi mi gözlerin ? Böyle sorgular.böyle sessizce mahkum edersin kendini. VE ...Kendi kurduğun sehpada idam edersin sevgini....Dilekk |
Yüreğin varolsun şairem....