Bir Karganın Irzında
Bir Karganın Irzında
benim küllerimi al doğaya sal, kırgın bakışlarını ve estirip geçen bir hayatın donuk penceresinde çok gece içtim, çok geceyi sevdim bir kadından ziyâde alnıma kadar yazdım doğruyu ve paspasladım avazımı sonsuzluğa göç ettikçe içimden mırıldandım bu kadar uzağa kim gidebilir bir susuşta? anne beni sen de unut geri dönüşü yok ağzımdaki suyun ılık ılık bir vedanın ortasında kimse üşütmesin bıçaklarımı kalbimde saklıyorum ortalıkta ölmemek için. bütün zehirleri kırgın bakışlarından içtim sonra çiviyle çakıldım sönük bir evin dönük bir kapısına içeriden kim çıksın istersin sorusundayım yanlış zamanlarda fiilliyorlar beni gerisini sen de anlama sessizlerin yurdu burası mühim değil ekmek su ve kavga bir karganın ırzında duruyor saçlarım bir annenin bitmiş tükenmiş memesinde tutsam tanrıyı unutturacağım kendimi hele bir tuttursam ağrıyı eczasında bir öpüş kendimi yeniden oldurtturacağım bir kadının sırtından ter olup akacağım hiç birleşmez denilen derelerin denizlerine sen de öğren bazı geceler bir allah etmez bazı geceler bir allah yetmez ama sen bunu sakın kınında anlama bırak soğsun gün bırak demlesin bütün bildiklerin sana yorgunluğun üstüne iyi giden bir yalnızlığı avuçlayarak çoğaltarak sıkıştırarak kendini yollara koyma seviştiğim her ne varsa küsmüşlüğe bırakacağım yorduğum ne varsa yorulduğumdandır yoksa kilidine kadar zorla sokup açmaya çalıştığım insan sürüsü beni anlasın diye bana inanmak değil hücum kendini kanatan bir yaradır olgunluğum vurmak ne geç bir eylem kuşlara aklının içinde binlerce yuvada ellerin çalınmışsa dokunamazsın kovalayamazsın da el de sallayamazsın sensizliği anıtlayan onca korkunçluğa ayna evden gitmek ister kapta ölüm uyandırmak ister şeker de rakıya dönmek ister kurşun da insanı öpmek ister yeter ki benim küllerimi al ver ona Payanda |
Saygılarımla.......