Geceden Atlayan BenimGeceden Atlayan Benim geceden atladım, içime düşmek için- bir tül kandırılıyor, kaldırılıyor yüzün esmer bir cenaze arkasında nefesi kokan kötü tanrı bir beni bağışlıyor bu gün, sanki tam zamanı! sanki kuşlar şaka ediyor büsbütün. yorgun yağmur geçiti, dil düşer de ateşe, su der mi hiç daldaki çiçek geçecek, bunlar da geç ecek - sisli sofrasında bir mum ağacı. ezberliyorum, hem neymiş ki dudakları! gülüşü, kabilelerde ritüel! ölümün sunduğu son seçenek; gibi gülen, sersem argüman yumruk yaptım gözlerimi son rüyanı göremeden! ağlayan, bir fil kalkıyor kelebekle saydığım kadar çocuğum üç atlıyorum saymadan - kalbimin duvarında gülünç bir korkuya bant çekiyorum atlarıma küsmüşüm. atlarım da atlarım! geceden attım kendimi, içinde uyanmak çok güç! Payanda |