Biliyorum şefkatli bir el arıyor saçların
Niyet etmekle başlıyor bütün sevda masalları
Sonsuza dek sürecek bir dava bu bizimkisi
Sızdıkça zaman sukuneti bozulan dağlara inat
Siyah peçeli atlılar kesiyor düşlerimizi
Anka sırtında taşıyor ölümün ağır yükünü
Öyküsünü yazıyor bir kırlangıç asi çiçeğin
Balçıkla sıvanmayan kötülükler adına
Gözler ölümün aynası
Gözler yalnızlık abidesi






Söz ola kese savaşı diyor Yunus söz ola kestire başı
Söz oktan fırlıyor bir mermi gibi gözlerin namludan
Sensiz şehirler kuruluyor tahammul diye bir ülke
Telakkuza geçiyorum her sabah karabasan kuşatması
Ve muşambası yırtılmış bir gökten yağmurlar yağıyor
Ay diyorum ben
Ayy!
Ayy!
Canım acıyor eskisinden epeyce fazla
Öldürüyor düşlerimi bir kelebek sonsuz imtiyazla







Kımıldamadan duruyorum öylece kımıldamıyor harflerim
Ordusunu kurtaran komutan edasıyla
Ve dün gece ölen hayallerimin selasıyla
Gözyaşıyla abdest alıyor gölgem
Oysa ezan okunmadan sevmeli diyor şair
Bense kuşlara dert anlatmakla meşgul
Tik taklı saatimin içinden çıkan guguk kuşu
Ölünce duracak diyor zaman
El aman diyor akrep
Yelkovan
El aman!










Arasında kalıyorum mermilerin, bu gün burası ne çok arafat
Kıyamet dedikleri bu olsa gerek, bilmemki nereye kaçmalı
Etrafa saçma saçma bakan yıldızlarda varmış meğer
Sıkılmazmı insan hep bulutların altında olmaktan
Ağaçları üstüste koyup merdiven yapmalı bazen
Şeytanlarını ipe dizip yakmalı