__ Sus! dedi bir ses
Ürkütme karanlığı
İşte şu gördüğün kervan
Bir iskelet krallığı ]

& & & & & & & & &


Düşündümde bir an
Aldım iki elimin arasına,kafatasımı
Dolaştıkça damarlarımda kan
Çizdim ruhumun uçsuz haritasını




....../


Aşk beynimin yörüngesinde
Gece gündüz dönüyordu
Düşlerim kendi ekseninde
Zamanı iplik,iplik örüyordu

Kalp bedenin hücresinde
Bir çıkış yolu arıyordu
Beden ruhun sentezinde
Yavaş,yavaş yanıyordu

Bilmem,kaçıncı meridyenimden
Fikirler koptu akım,akım
Gaybdan,bir esrar genimde
Alçaldıkça yükseldi rakım

Gözlerim boşluğa paralel
Teğet geçtim dünyayı
Elimde kocaman bir pergel
Yuvarladım güneşi ve ay’ı

Geçmişten geleceğe aktı
Ruhuma üflenen sular
İskeletler ayağa kalktı
Yıkıldı dört duvar




___ Sus! dedi bir ses
Ürkütme ötekileri
İşte bu gördüğün kervan
Sonsuzluğun melekleri ......