Akşamın yaslı karanlığında
Takılıp kalıyor gözlerim gözlerine
“Biliyor musun aşksız ölesiye öpmüştüm seni
Ne kadar da gençtim,
Ağaçlıklardaki yapraklar gibi ağarmış saçlarım şimdi…”

Hatırlıyorum
Saydam bir buz altından dalışımı
Yaşamöyküne

O gün, kışın soğutucu soluğunda -
Yıldız tozu kokan ağızlığından
İlkin bir sözcük öpmüştü beni

Hatırlar mısın?
Çatıların üzerine hıçkırarak yağan yağmurun
Çamurlara bulanmış yolunda -
"Kavrayayım mı seni ellerinden?" dedim
Tepeden tırnağa - titreyek
"Evet" dedin,
"Ölüm ayırıncaya kadar"
Kış yapraklarının yosun tutmuş bulvarında
Sallanırken bir ağaç hemen yanımızda
"Güneş açıncaya kadar -
Kollarınla kavra."

Şimdi
İstanbul’da eski bir zeytin bahçesindeyim
Kaldırımlar ikide bir tutuşuyor
Kızıl saçların gibi / Her güneş batınca
Kayıtsız, bir ışık gibi parlıyor gözlerin…

Bak
Bozuk kaldırımların üstünde fırfır dönen yavru bir kedi ile
Meydandaki güvercinler
Gürültülerini
Avuçlarındaki altın kırıntısıyla gideriyorlar

Ve denizin gizli ozanı - martıların
Bedeni kar gibi ak
Gözlerinde bir okyanus ışıltısı
Kanatlarının üzerinde bir sevda türküsü var

! !

Cevat TOYDEMİR