1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1006
Okunma
Gökyüzünün melekleri bulutlar
Yağmurun baki kaydırağında duraksamış
Ve derinliklerde bir yerde
Kraterin küllenmiş lavları canlanıyorken
Sabırsız bir arı, bir çiçeğin rahminde
Döllerdi: Yeryüzünün suskun acısını
Filizlendiği an, güneşin sarmalı
Bütün yakarışların, ufku
En korkunç gecelerde – işlenmiş
Dualarımıza…
Şimdilerde, gözü fersiz
Göçmen mevsimlerin, yağmur yükü
Çatı katlarındaki yalnızlığın
Terk edilmiş harmanlığından
Dökmüş sisini kendi içine…
Randevu vermiyor artık
Karşılıksız – gözlere boşalacak o yağmur
Ve hiç gebe kalmayacak gibiydi:
Kardan adama – tüm bulutlar
Yüz uyuşmalarımızdan –
Çökmüş yatağın / Tartılırdı kâbusu
Çırılçıplaktım ilk doğduğumda
Ölüm beni, yine çıplak kılacak kadar
Cevap Yaz