Gölgesi Keskin SevdaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Gül dikeni taşır omzunda. Bilir ki acıtacak çok canlı vardı yaklaşıp yanına, rüzgar estikçe savrulan kokusuna.
Doğan güne eş fısıltıda doğar, yüzündeki tebessüm
Uzatırken elini gönlümün kuytusuna Usanmadan özlüyorum Susuyorum, ömrünün bereketli varlığına Hiç üzmedim Yorgun düşmüş gözlerinin Heybetli bakışlarını Sen sessizliği çizerken boş sayfalara, yanı başımda Kirletmeden avuç dolusu hayallerini Sarıldım tereddütsüz acıyan yanlarına Bir parça koparıp Hüznünü kirli ellerden Yıkarım severek Çekinmeden güz gülüşlerimle Aynı gökyüzü yasakken bile İki yakayı birleştirip yol olurum hasretine Bilirim, hiç büyümek istemedin Maviyi sevip, çocuk yanınla Uçurdun özlemini Küçük bir salıncakla bulutlara Utanmadan gülünç bakışlardan En çokta toprağa basıp yalın ayak Koşmayı sevdin, özgür adamlarla Kıymeti yok eksik tebessümünle yaşamanın Bin ah ederim senin yerine Elden düşme vicdanların karasına Günahın neyse ben çekerim Düşmesin gam keder bağrına Yüzümü sürer kara bahtına Ekerim sevdamı gönül dağına s.ç |