KARA SEVDA
Doğdum, bir candım beşikte;
Günleri birbirine karışan eşikte, Uyudum, uyandım kaç kış, kaç bahar... Hiçbir şey ısıtmadı içimi, Annemin ninnileri kadar! Oyun bahçem ilk, evimizdeki avlu... Işıklı bir nar ağacımız vardı, girişte. Bitişik camiden “Allah!” okunurdu. Evi ev, toprağı vatan yapan bu işte; Her biri benimle yaşadı durdu! Çok yer gördüm, vuruldum gördüğüme. Çok insan tanıdım, oturup kalkması bir. Şüheda ruhu gibi Kızılırmak, Sakarya; Bu kadar tarih akmaz dedim hiçbir nehir, Beni kara sevda etti bu coğrafya! |