uykubir gün unuturum elbet lakin önce uyutmam lazım. ki sen güneşimden de erkenci tez vakit kalkıp soyunuyorsun uykundan bahçemin toprağına usul usul... biraz huyundan biraz suyundan yeşerdim. serpme artık. sonra kısık ateşte demliyorsun çay kaşığında aşk ay ışığı siliyorsun derimden karşıma geçip oturuyorsun zeytin zeytin... böyle iç gibi bazen hiç gibi yaşardım. bakma artık. zeytuni bir akşama daha kavuşurken aydınlık şarabımdan da erkenci kırmızı bir keder giyiniyorsun sırtına biraz sulh gibi çokça harp gibi susmasan yaşardım belki. bir gün uyutacağım. evet. lakin önce usanmam lazım. JD |
sevgiler,