Sazlar ve çamurlarbazı günler intihardır hayatın dönüm noktası olur kendini çevirir başka bir şeye salınır karanlığın içinde rüzgârla dil tutulur terler ten geçer yel tuz ateşten toprağa düz şeritler aniden keser kendini denge dengesizlikle delilik ve normallik an dayanmaz çıkan seslere ses telleri kendini boğar siz dinlersiniz benim gözbebeklerim büyürken bakıp çekersiniz gözlerinizi kaçarsınız belki de yüksek operanın sesinden ayin kalabalıklar tek katlı bir ev soyutlar kendini düzineler halinde kaçan kuşlarla beraber sınır baygın bakışlı nokta nehirlerin kendini sona erdirmesinde ne yüzersiniz derinliğinde ne anlayabilirsiniz bataklığın nasıl oluştuğunu lac |
sende kaybolmak var, her şeye rağmen ve her şeyle birlikte
uzanıyorum parmaklarına...
sevgiyle