Sessizben gibi gitmek herkes gibi belki de ne zaman açık bir kapı görsem ve içeriden çıkan insanlar orada ben ben gibi gitmek işte kimi tutsam elimde kalıyor kime versem elimi elim yanıyor bu sebepten bir alaca kuş dönüyor beynim dönüyor ve bu lanet kulak ağrısı her şey gibi ölümü hatırlatıyor hangi kapının önüne otursam kurduğum bağdaş kurgulanmış bir film oluveriyor herkes orada, herkes seyrediyor gidişler kimsesiz olmalı çözdüğüm bacaklarım ağır ağır adım almalı gitmek.. yeni bir atılmış kurşun gibi hızlı ve sesli olmalı ne kadar kan o kadar yalnız |
kurşun sesinde gibi
............