Takvim Yaprakları
Takvim yaprakları çıkar karşıma,
Her tarihte sen varsın. Her saatte muhakkak seni düşünmüşümdür, Düşünmediğim zamanlar da seni hatırlatır, Düşündüklerim… Takvim yapraklarında sen varsın Zaman içinde ben, Benim içimde sen, Kaybolur gideriz, Takvimlere danışmadan, Kimseye sormadan. Tutuşturduğumuz özlemlerin gerisinde kaldık hep, Yetişemedik her gün düşen yapraklara. Tek başımıza tutuştuk, Yetişemedik bir gün sonraya, Takvimler de yanar. Gözlerimin yüzünde kaybolması Gibiydi art arda düşen günler, Ya gözlerim yetişemezdi Ya da yüzün düşerdi. Yine de bekleriz biz gözlerimle, Son yaprak düşene kadar, Belki bu sefer yakalarız günü, Geceye dönüşmeden Gözler batmadan. Belki bir temas olur, Gece yavaşlar, gün bekler belki. Yorulmuştur belki koşmaktan, yüreklerimiz kadar, Son gün buluşuruz belki Son takvim yaprağında. Üç Temmuz İki Bin On İki 12 25 Nevin Akbulut |
Ne güzel bir duygu bu...
Tebrikler şairem...
Selamlar...