ezilen kadinlara her baktigimda...ve her ezilisimle yandigimda...

Ana kucağında ak süte karışan gözyaşı

Silerken minik ellerimiz kederin kanlı nemini
Oluruz av
Kurutur köklerimizi illegal rüzgârlar

Sıkılgan hayatlarının teranesinde
Süzülürken kıyamete göç telaşındaki sürü
Yolcular gözlerimiz an-sızın
Yapışır anılarımıza yokluğun kanat(an) izleri

Hafızamızda kazılmasına izin vermediğimiz
Gizli saklı ne varsa
Sergileriz cesurca
Düşeriz karanlıklara

Savurma bizi benliğimizden ey ömür
Dön geri
Çamuru kurumayan yaşamımıza kattığın renk bir avuç kalmıştır nasılsa
Kamçılanan sırtımız sancıdıkça
Haykırışlarımız da suskunsa…/

Kof hükümdarların ayaklarının altında ezildikçe onurumuz
Karın tokluğuna!

Yönel iç sesine
Düşür
Kes at
Yapılan zulmü göbek bağından

Ne mutlu ki kadınız!

Korkma
Kesil aslan başlarına
El kaldırsın yüreğinin pençeleri
Kus içindeki isyanı örümcek ağlarına
Kükre
Ne mutlu ki kadınsın!
Korkma
Kirletmez çevreyi legal gürültülerin

Derine işlerken hassasiyetin
Tutuşsa da şansın koca yangınlarla
Kalsan da küllerinle baş başa
Bulsan da papazı ara sıra

Yaptıkça
Hüznün dikenleri kalbine basınç
Öğreneceksin
Bu hayat senin
Adını tek sen koymalısın
Küf tutmuş beyinlere aldırma

Asıl azmin küreklerine
Kapılıp boş avuntulara kendini kandırma

Ki sen gülsün
Sakın ha
Düşüp boş saksılara yapraklarını soldurma..!



Sude Nur Haylazca