Göz kapakları felçli kadınlarBir başka gecenin kasveti Kasılan toprak ağrıyan karnın içinde tohum açarken Gökyüzü düşer Karanlıkta kızıl dem vakti Sessiz damla isteği Mayalanmamış an Yalın mektuplar Yelkovan dedi Nasıl da patlıyor saatler Hançer kuşları göğsünü delerken Dilsiz ezgiyi sokağa ufalar Belki de gitmeli şiddetli rüzgârla Bir anda şeritler kayar Karşı komşunun asma dalları büyümek istemez İçsel farklılığından ötürü Ölümün yüzünde uzaklar Katedrallerin yankısı Çağırdı derin bir uykuyu Her şey yerinde güzeldir Mesela mor gemilerin kıyı sesleri Flu denizler yağmur yağmadan önce Günbatımı sevgili İskele kırılmadan Yek bir damlanın içinde Çoğalırken zaman Vakur Sonsuzluğun mavi gözleri Yarı karanlık Sabah yıldızı yerçekiminde şarkıdır Tellerin koptuğu son mektup Doğmuştu gözkapakları yalın Uykuda çocuksu Büyürken yana devrilip yok oldu Aysu |
bin yıllık tanıklığımıza armağandır bu şiir..
'Mor gemiler' i düşlediğimde bile ne güneş yetiyor içimi ısıtmaya
ne de nehiler ıslatabiliyor çölyanımı..
Denizlerin enginliğince selamlıyorum şairi..Sevgiler